Met de komst van directeur Max Wellink, een jonge professional uit het hotelwezen, waait er een frisse en positieve wind door Casa.
Wellink staat open voor vernieuwing en zoekt de studenten actief op voor overleg. Een van de eerste maatregelen die hij in overleg met de studenten neemt, is het mengen van meisjes en jongens op de zesde etage. Tot die tijd zijn alle etages gescheiden, maar de studenten vinden dat maar ouderwets. Het mengen is in eerste instantie een proef, maar blijkt zo succesvol dat de rest snel volgt.
Een ander punt van discussie zijn de regelmatige controles van de studentenkamers. Medewerkers kunnen zonder aanleiding kamers binnenkomen om te kijken of alles wel volgens de regels verloopt. De studenten beschouwen dit als een inbreuk op hun privacy. Op dit punt willen Wellink en de directie (nog) niet toegeven. Wellink zei hier later over: ‘Ik had hier gewoon een taak: dit gebouw in goede staat houden en zorgen dat de studenten zich orderlijk gedroegen en hielden aan de afspraken die in de contracten stonden.’
Note
Opera van Peking is te gast in Casa
In de zomer van 1964 krijgt Casa hooggeëerd buitenland bezoek van de Chinese Opera uit Peking. Het gezelschap, dat een tournee door Europa maakt en daarbij ook Amsterdam aandoet, heeft Casa gekozen als tijdelijke verblijfplaats.
Als ervaren gastheer besluit directeur Wellink alles op alles te zetten om het de Chinese musici naar de zin te maken. Hij stelt de gehele negende verdieping ter beschikking als oefenruimte en de Chinese chefs, die vanuit Peking zijn meegereisd, werken nauw samen met chef Glavin van Casa om de gasten hun vertrouwde maaltijden voor te kunnen schotelen. Vanwege de late optredens van de opera-leden is het zelfs mogelijk om na middernacht nog een tjap tjoy of spicy duck te bestellen. De Chinese gasten zijn zo te spreken over hun verblijf in Casa, dat ze het gastenboek bij vertrek vol lofredes schrijven.
Note
De zesde verdieping wordt als eerst ‘gemengd’
Één van de eerste maatregelen die de nieuwe directeur Max Wellink in overleg met de studenten neemt, is het mengen van meisjes en jongens op de zesde etage. Tot die tijd zijn alle etages gescheiden, maar de studenten vinden dat maar ouderwets.
Het mengen is in eerste instantie een proef, maar blijkt zo succesvol dat de rest snel volgt. Aan een reporter van NRC vertelt Gabbe Scheltema: ‘De jongens houden zich automatisch een beetje in als ze weten dat er ook meisjes zijn, en die zetten zelf ook wel graag hun beste beentje voor.’
Een ander punt van discussie zijn de regelmatige controles van de studentenkamers. Medewerkers kunnen zonder aanleiding kamers binnenkomen om te kijken of alles wel volgens de regels verloopt. De studenten beschouwen dit als een inbreuk op hun privacy. Op dit punt willen Wellink en de directie (nog) niet toegeven. Wellink zei hier later over: ‘Ik had hier gewoon een taak: dit gebouw in goede staat houden en zorgen dat de studenten zich orderlijk gedroegen en hielden aan de afspraken die in de contracten stonden.’
Note
In Memoriam:
Op donderdag 22 oktober 2015 is Max Wellink, hotelier in hart en nieren, Erelid en Lid van Verdienste van Koninklijke Horeca Nederland, op 88-jarige leeftijd overleden.
Max Wellink was tijdens zijn leven een bekende en zeer gewaardeerde bestuurder van branchevereniging Koninklijke Horeca Nederland (KHN). Hij was van 1957 tot 1988 lid van Horecaf. In die periode was hij achtereenvolgens directeur van Hotel West-Ende in Helmond, van Hotel Casa 400 in Amsterdam, van het Alpha Hotel (later Novotel) en directeur van U.B. Restaurants Overseas. Als bestuurder van KHN was hij in die periode bestuurslid van de afdeling Noord-Brabant van 1960 tot 1963. Van 1966 tot 1980 was hij bestuurslid van de afdeling Amsterdam, waarvan hij in 1970 voorzitter werd. Dit was hij tot 1980 toen hij werd benoemd tot Lid van Verdienste.
Max Wellink was een hotelier in hart en nieren die al in de jaren zestig zijn tijd ver vooruit was. Een hoteldirecteur met een open mind die zich liet inspireren door ontwikkelingen in de branche in binnen- en buitenland en die altijd geïnteresseerd was in uitwisseling met jonge vakgenoten. Een eigenschap die hem van pas kwam als directeur van Hotel Casa 400 waar hij veel contact had met studenten. Zijn eigen studententijd vergat hij ook niet: hij vormde een bindende factor binnen de Vereniging van Afgestudeerden van de Hotelschool (de V.O.L.) en investeerde tijd in het onderhouden van de contacten met zijn klas- en vakgenoten. Hij was een charmante man met een grote dosis doorzettingsvermogen: hij begon met de hotelschool op relatief late leeftijd (wegens de oorlog) maar slaagde als één van de besten. Ook aan het einde van zijn leven bleef hij een gastheer pur sang: altijd goed verzorgd, altijd oog voor onberispelijke gastvrijheid om anderen, maar ook zichzelf, te laten genieten van het leven.
Wij zullen zijn inzet voor onze branche missen. Namens alle KHN-leden, het bestuur, de directie en alle medewerkers van KHN wensen wij zijn vrouw, zijn kinderen en kleinkinderen sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Koninklijke Horeca Nederland
Toon Naber, voorzitter Lodewijk van der Grinten, algemeen directeur
Bron: website Koninklijke Horeca Nederland
View Notes for ...
Sources
There are no Source citations for this individual.
Individuals - wellink
25
